Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

ΒΑΛΤΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ ΤΗΝ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ, ΣΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


«ΒΑΛΤΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ ΤΗΝ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ, ΣΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ»
Η μνήμη της τιμάται στις 22 Ιουλίου

Μην ξεχάσετε να βάλετε στην ουράνιά σας οικογένεια και μια άλλη μεγάλη πανέμορφη κόρη. Αυτήν την κόρη, που όταν γεννήθηκε στη γη, ήταν τόσο όμορφη, τόσο γλυκιά, τόσο στοργική, τόσο τρυφερή, τόσο πονετική, τόσο σπλαχνική, τόσο θεϊκή. Όταν σήκωνε τα χέρια της να μιλήσει στον Ουρανό, χτυπούσε η καρδιά της τόσο τρυφερά, τόσο γλυκά. Φώναζε τον Πατέρα της, όχι απλά με λόγια, αλλά με την καρδιά της.
Τον φώναζε «Πατέρα μου» και δονείτο η καρδιά της. Πολύ τρόμαξε ο σατανάς από αυτή την κόρη, που γεννήθηκε στα Μάγδαλα, σε μια πόλη της Γαλιλαίας, που από εκεί ονομάστηκε και Μαγδαληνή. Καταλαβαίνετε πιστεύω για ποια λέγω:
Για την Μαρία την Μαγδαληνή.

Γι’ αυτήν την γλυκιά, την υπέροχη κόρη. Αυτόν τον υπέροχο Άγγελο, που νόμιζε ο Εωσφόρος, ότι μπορεί να ήταν αυτή που θα γεννούσε τον Μεσσία. Δεν άντεχε την αγάπη της προς τον Θεό. Δεν άντεχε την ευσπλαχνία της προς τους πάντες. Δεν άντεχε τον θεϊκό έρωτα, που είχε στον ουρανό για τον Πατέρα της. Δεν άντεχε τις αρετές της.
Και τότε, ξέρετε τι έκανε;
Έστειλε ο ίδιος ο Εωσφόρος στο αντίκρισμα των εφτά χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, εφτά πονηρά δαιμόνια να την βασανίζουν, πιστεύοντας έτσι, ότι δεν θα γεννούσε τον Μεσσία.
Φανταστείτε τι αξία είχε αυτό το κοριτσάκι ενώπιον του Θεού!
Τι δύναμη είχε!
Τι πνευματική φωτιά είχε μέσα της!
Τα ένιωθε όλα αυτά ο σατανάς και έστειλε εφτά δαιμόνια να την βασανίζουν.
Αντιλαμβάνεστε την θλίψη τώρα και τον πόνο αυτού του κοριτσιού, όταν έβλεπε ότι η καρδιά της πλημμύριζε από τα πονηρά δαιμόνια του εγωισμού, που ήταν ο ίδιος ο Εωσφόρος. Πλημμύριζε από τα δαιμόνια της πλάνης, της απιστίας, της βλασφημίας, της ανηθικότητας, της ασπλαχνίας. Ήταν τέτοιος ο πόνος αυτού του κοριτσιού, που δεν άντεχε και γονάτιζε να προσευχηθεί και τα δάκρυά της έτρεχαν καυτά στο χώμα. Θα μπορούσε να τρυπήσει και να κάψει μάρμαρα ο πόνος της και τα δάκρυά της.
Φώναζε στον Θεό Πατέρα: «Πατέρα μου, σώσε με».
Και Εκείνος έβλεπε τον αγώνα της, μέχρι που στο τέλος της έδωσε μέσα στην καρδιά της την πληροφορία: «Ο έρωτάς σου για Μένα κόρη Μου είναι σαν το φώς, είναι σαν την φωτιά. Γι’ αυτό και Εγώ θα σου δώσω να υπηρετήσεις το ίδιο το Φως, την ίδια την Φωτιά».
-Που να τα καταλάβει όμως όλα αυτά τότε το κορίτσι;
Μέχρι την ημέρα εκείνη την ευλογημένη, που έξω από τα περίχωρα των Μαγδάλων πέρασε το αληθινό φώς, ο Ιησούς. Πληροφορήθηκε από τον Θεό Πατέρα, ότι της στέλνει πλέον τον Άγγελό της, που θα Τον αγαπήσει σαν φώς της, σαν την ζωή της. Εκείνη Τον περιμένει με μεγάλη λαχτάρα και ανυπομονησία.
Εκεί βρίσκεται με τον Χριστό. Πέφτει στα πόδια Του. Εκείνος ξέρει από τον Πατέρα Του ποιο είναι αυτό το κορίτσι. Ξέρει ο ίδιος σαν Θεός, τι είναι αυτό το κορίτσι. Και το πρώτο που κάνει, είναι να την απαλλάξει από τα εφτά δαιμόνια.
-Αλλά ξέρετε πως την απάλλαξε από αυτά;
Δεν χρειάστηκε να τους πει να φύγουν. Όταν είδε ο Εωσφόρος να πλησιάζει η Μαρία η Μαγδαληνή με την φωτιά της αγάπης της, τον Ιησού, που είναι το πραγματικό φως, δεν άντεξαν το εκτυφλωτικό φως, που έβλεπαν οι δαίμονες και που δεν έβλεπαν οι άνθρωποι. Στους ανθρώπους ήταν κρυφό. Άστραφτε όμως ολόκληρη η παρουσία του Χριστού σαν φως. Ήταν τόσο δυνατή η παρουσία Του, που δεν μπόρεσαν να την αντέξουν τα δαιμόνια και εγκατέλειψαν την Μαρία την Μαγδαληνή.
Γι’ αυτό λέει μέσα η Γραφή, ότι από τότε έμεινε πάντα κοντά Του και κοντά στην Παναγία. Είναι η πρώτη που την αγάπησε η Παναγία σαν κόρη της. Και εκείνη αγαπούσε την Παναγία σαν Μανούλα της. Γονάτιζε στα πόδια του Χριστού και νόμιζε ότι ήταν ο αδελφός της, ο φίλος της, ο πολυαγαπημένος της πατέρας.
Αλλά, προσέξτε αυτό που θα σας πω, πως Τον αγάπησε και σαν Γιό της!
Όλοι οι Άγιοι αγάπησαν τον Θεό, σαν Θεό τους, σαν Βασιλιά τους, σαν Κύριό τους. Μα εκείνη, Τον αγάπησε σαν Γιό της, όπως Τον αγάπησε η Παναγία. Μέσα στην καρδιά της Τον λάτρεψε σαν Θεό της και Τον υπηρέτησε σαν Γιό της.
-Γι’ αυτό και πάντα ο Ιησούς, ξέρετε πως την αγαπούσε;
Σαν μητρική κόρη του, γιατί ένιωθε την μητρική στοργή, που είχε αυτή η κόρη. Ήταν η πρώτη μητρική κόρη, που λάτρεψε τον Ιησού. Ήταν η κόρη που Τον αγάπησε με την αγάπη της μάνας, γι’ αυτό και ποτέ δεν Τον εγκατέλειψε. Όπου πήγαινε η Παναγία ήταν πάντα δίπλα της. Κάτω από το σταυρό, μαζί της. Στον τάφο, μαζί της. Πρώτη φεύγει την νύχτα, το ακούσαμε εξάλλου και στα τροπάρια, χωρίς να φοβάται να πάει να βρει τον Αγαπημένο της. Δεν άντεχε να μένει μακριά από τον αγαπημένο της Βασιλιά, από τον Θεό της, από τον γιο της. Από Αυτόν, που σαν κόρη Τον αγαπούσε, αλλά και σαν παιδική μανούλα.
-Είδατε καμιά φορά, που ενώ είναι μικρά τα κοριτσάκια, τους αγοράζουμε κούκλες; Και βλέπεις και παίζει το κοριτσάκι το μικρό με την κούκλα σαν να είναι μάνα!
Ε, η Μαρία η Μαγδαληνή ήταν πραγματικά μάνα και παράλληλα μητρική κόρη στον Ιησού. Τον λάτρευε τον Ιησού πάρα πολύ.
Γι’ αυτό και μετά την σταύρωση, ήταν η μόνη που πήγε στον ίδιο τον Τιβέριο τον αυτοκράτορα να τον συναντήσει. Πήγε στη Ρώμη και κατόρθωσε να φέρει σε απολογία τον Πιλάτο, τον Καϊάφα και τον Άννα μπροστά στον αυτοκράτορα. Ό Άννας βέβαια πέθανε στο δρόμο. Και έτσι τους τιμώρησε γι’ αυτό που έκαναν στον Διδάσκαλό της. Τόση ατρόμητη ήταν!
Είναι η μόνη κόρη, που όταν δει μια καρδιά να ερωτεύεται τον Βασιλιά της, αμέσως έρχεται κοντά της και προσεύχεται και την σκεπάζει.
-Γυναίκες, μπορείτε να μην βάλετε αυτήν την κόρη μέσα στην ουράνιά σας οικογένεια; Βάλτε την Μαρκέλλα, βάλτε την Μαγδαληνή, βάλτε την Μαρίνα, βάλτε την Αικατερίνη, βάλτε την Παρασκευούλα, βάλτε την Βαρβάρα, βάλτε τον Γεώργιο, τον Δημήτριο, βάλτε τους αγίους που αγαπάτε, στην ουράνιά σας οικογένεια. Αυτή να είναι η ουράνιά σας οικογένεια. Να είναι τα κοριτσάκια σας και τα αγοράκια σας στον ουρανό. Τα Άγια κοριτσάκια σας, τα Άγια αγοράκια σας, κάντε τα δικά σας παιδιά, δικούς σας φίλους. Μην τους αγαπάτε μόνο σαν Αγίους, αλλά να τους λατρεύετε και σαν δικά σας παιδιά, που αυτά θα είναι πάντα δίπλα σας και θα σας στηρίζουν.

«Αρχίστε σήμερα να αγαπάτε τον Πατέρα σας στον ουρανό, σαν Μάνα και Πατέρα σας. Τους Αγίους, σαν δικά σας αδελφάκια! Σαν Φίλους δικούς σας! Σαν Παιδιά δικά σας!»

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

ΕΚΤΥΠΩΣΗ