Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

ΕΚΠΟΜΠΗ: Κυριακή Ε' Νηστειών, Μαρίας Αιγυπτίας (Μαρκ. ι' 32-45)

10. Ο αρραβώνας της Χριστίνας

10. Ο αρραβώνας της Χριστίνας








Ο μπαμπάς της Χριστίνας



Στο σπίτι της μικρής μας Αγγελικής επικρατεί σήμερα πολύ χαρά. Η μεγάλη της αδελφή Χριστίνα αρραβωνιάζεται με ένα πολύ καλό και ευγενικό παλληκάρι, τον Γιάννη.

Οι γονείς της είναι ευτυχισμένοι για τη σωστή επιλογή συντρόφου που έκανε η αγαπημένη τους κόρη. Πολλές φορές οι ίδιοι παρακαλούσαν στην προσευχή τον ουράνιο Πατέρα τους να βοηθήσει την κόρη τους να βρει ένα καλό παιδί, που να την αγαπά ειλικρινά και να την κάνει ευτυχισμένη.

Η μαμά Σοφία προέτρεπε την κόρη της Χριστίνα να αφήσει με εμπιστοσύνη το θέμα της επιλογής συζύγου στα χέρια του αγαπημένου της Θεού. Της έλεγε να προσεύχεται πολύ γι' αυτό , ώστε Εκείνος να την βοηθήσει να βρει τον επίγειο άγγελο σύντροφο με τον οποίο θα περάσει το υπόλοιπο της επίγειας ζωής της.

Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

ΓΙΝΕΤΕ ΤΑΠΕΙΝΟΙ...


ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΓΙΟΙ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΣΤΑΥΡΟ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ, ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!


Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ μας λέει:

ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να ξέρετε πως πρέπει να Του μοιάσετε.
 
ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΣΑΣ ΦΟΡΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, να θυμάστε πόσο βαρύς ήτανε, όταν τον σήκωνε.
 
ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να σκέφτεστε τα πληγωμένα Του χέρια, τα πόδια, το κεφάλι και την πλευρά.
 
ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να Του δίνετε από ένα φιλί στα πληγωμένα Του χέρια, στα πόδια, στην καρδιά και στο κεφάλι. Κάθε φιλί, ας είναι μια συγγνώμη. Ας είναι μια αναζήτηση του ελέους. Ας είναι μια νοσταλγία του ουρανού!

Κι Εγώ, ο ουράνιός σας Πατέρας, θα σας συγχωρέσω για όλα.
Εγώ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ αυτούς που Με αρνήθηκαν.
Εγώ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ αυτούς που έφυγαν με πείσμα μακριά Μου.
Όλους τους συγχώρεσα, όταν είδα την διάθεση τους να αλλάξουν ζωή, ένα δάκρυ στα μάτια τους και τη μετάνοια στην καρδιά τους.
-Εσείς δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο;

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

ΤΟ ΜΟΛΥΒΑΚΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

ΤΟ ΜΟΛΥΒΑΚΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


(Θείο κήρυγμα του π. Ελπιδίου στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Κελλάκι Λεμεσού, όπου συλλειτούργησαν με τον σεβαστό Γέροντα Αιμιλιανό)

Γέροντας Αιμιλιανός: «Είναι χαρά μου που φιλοξενούμε τον π. Ελπίδιο στην Κύπρο μας. Με καλοσύνη πολύ ήλθε να μας κάνει μία θεία Λειτουργία και ένα κήρυγμα. Θα τον παρακαλέσω πάρα πολύ να αυτοσυστηθεί. Είναι καλύτερα νομίζω έτσι, διότι εγώ δεν θα μπορέσω να τον  συστήσω όπως πρέπει».
π. Ελπίδιος: «Πώς να αυτοσυστηθεί κάποιος σ’ έναν Πατέρα που έχει τόσα πολλά παιδιά; Όλοι εσείς και εγώ ανήκουμε σ’ έναν καταπληκτικό Πατέρα, που η αγάπη Του και η μητρική Του λατρεία είναι τόσο μεγάλη, που ξεπερνάει την λατρεία που έχει κάθε μάνα στο μωρό της. Όλοι ξέρουμε πόσο αγαπάει μια μάνα το μωρό της. Ξέρουμε πόσο το λατρεύει, ώστε γι’ αυτό κάνει τα πάντα. Έτσι δεν είναι γυναίκες; Τι κάνει κάθε μάνα για το μωρό της; Τα πάντα. Και το μωρό νιώθει αυτήν την αγάπη, νιώθει αυτήν την στοργή. Το μωρό όταν κοιτάει την μάνα του στα μάτια, είναι όλη του η ζωή. Έτσι ακριβώς είναι.

ΕΚΠΟΜΠΗ: Κυριακή Γ' Νηστειών, Σταυροπροσκυνήσεως (Μαρκ. η' 34-θ' 1)

ΕΚΠΟΜΠΗ: Κυριακή Β' Νηστειών Γρηγορίου Παλαμά (Μάρκ. β' 1-12)

ΕΚΠΟΜΠΗ: Κυριακή Α' Νηστειών, της Ορθοδοξίας (Ιωανν. α' 44-52)

9. Οι άγγελοι της ψυχής

9. Οι άγγελοι της ψυχής








Θεϊκή παραμάνα



Η Αγγελική, με τη βοήθεια της μαμάς της Σοφίας, όλο και πιο πολύ αγαπά τον Θεό και προσπαθεί να γίνει ένας μικρός επίγειος άγγελος. Αγαπά όλους τους ανθρώπους και συμπεριφέρεται πάντα με πολύ πνευματική ευγένεια. Όταν μιλά, προσπαθεί να μοιάσει στην γλυκιά της μανούλα. Προσέχει να μη λέει τίποτα που θα μπορούσε να πληγώσει τον άλλο αλλά απεναντίας να δίνει πολύ χαρά και ευθυμία. Όποιος την κάνει παρέα νιώθει την παιδική αθωότητα της αλλά και την πηγαία αγάπη και καλοσύνη που βγαίνει από την αγγελική καρδιά της. Το γενικό φέρσιμο της σου δίνει την αίσθηση ότι βλέπεις έναν μικρό άγγελο. Οι μεγάλοι, αντιλαμβάνονται το ρόλο που παίζει η ευσεβής μητέρα της στην διαμόρφωση του χαραχτήρα της αλλά και την προσωπική της επιθυμία να γίνει ένα ευλογημένο παιδί του Θεού!

8. Ο δικός μας Πατέρας

8. Ο δικός μας Πατέρας








Στην εξοχή



Η ημέρα είναι πολύ όμορφη σήμερα. Ο ήλιος λάμπει στον καταγάλανο ουρανό και ζεσταίνει με τις αχτίνες του τη γη. Στα καταπράσινα λιβάδια που περιτριγυρίζουν το χωριό, τα ασπρολούλουδα και οι ανεμώνες έφτιαξαν ένα υπέροχο πολύχρωμο φυσικό χαλί που χαίρεσαι να το κοιτάς. Τα βελάσματα από τα ζωάκια που βόσκουν ξένοιαστα στα λιβάδια, μαζί με τα τιτιβίσματα των πουλιών που κελαηδούν ακούραστα στα κλαδιά των δέντρων από το πρωί, φτιάχνουν μια συναρπαστική υπέροχη μελωδία που απλώνεται απ' άκρη σ' άκρη πάνω από όλο το χωριό.

Το προβατάκι της Αγγελικής, η Χιονούλα, είναι σήμερα στα κέφια της. Τρέχει πάνω κάτω χαρούμενη μαζί με το σκυλάκι της τον Τζακ και κάνει την Αγγελική να γελά με τα  παιχνιδιάρικα καμώματα του. Είναι τόσο όμορφα σήμερα έξω στη φύση, που δεν έχεις καμιά διάθεση να βρίσκεσαι μέσα στο σπίτι. Η μαμά Σοφία, που κατάλαβε την επιθυμία της κόρης της, την ρώτησε:

-Θέλεις Αγγελική μου να πάμε μια βόλτα στα χωράφια για να μαζέψουμε λουλούδια και να παίξεις με το προβατάκι σου;

7. Η σκάλα του ουρανού

7. Η σκάλα του ουρανού








Η χαρά της μαμάς Σοφίας



Το κρύο σήμερα είναι τσουχτερό και η Αγγελική κάθεται δίπλα από το τζάκι για να ζεσταθεί. Κοντά της είναι και η Χιονούλα, το μικρό αρνάκι που της χάρισε ο κυρ Παντελής, ο τσοπάνος.

Η μαμά της και η αδελφούλα της η Χριστίνα μόλις γύρισαν από την επίσκεψη τους στον ευλαβή ιερέα του χωριού τους, τον πάτερ Ιωάννη. Είχαν πάει να εξομολογηθούν και να αφήσουν κάτω από το πετραχήλι του όσα λάθη είχαν κάνει.

Η Αγγελική είδε το πρόσωπο της μαμάς της και της αδελφής της να λάμπει από χαρά και ευτυχία.

-Πόσο χαρούμενη σε βλέπω μαμά μου!

-Ναι, κοριτσάκι μου, είμαι πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη, γιατί σήμερα καθάρισα πάλι την ψυχή μου από κάθε λάθος και αμαρτία που είχα κάνει σαν άνθρωπος και την είχα λερώσει.

-Πότε, μαμά, θα πάω και εγώ στον καλό μας ιερέα για να εξομολογηθώ τα λαθάκια που κάνω;

-Όποτε θέλεις και νιώσεις, μωρό μου, ότι είσαι έτοιμη.

-Θέλω, μαμά, αλλά δεν ξέρω πώς να εξομολογηθώ. Θα μπορούσες να με βοηθήσεις, ώστε να προετοιμαστώ κατάλληλα; 

-Βεβαίως, κοριτσάκι μου. Θα σε βοηθήσω να γνωρίσεις το υπέροχο αυτό μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως, με το οποίο ο κάθε άνθρωπος, όσο αμαρτωλός και να είναι, μπορεί να γίνει ένας φωτεινός άγγελος στον αγαπημένο μας Θεό.

6. Μια ουράνια οικογένεια

6. Μια ουράνια οικογένεια







Στη στάνη με τα προβατάκια



Η ημέρα σήμερα ήταν ηλιόλουστη και η μαμά Σοφία πήρε τα δυο μικρά της παιδιά, τον Ιωσήφ και την Αγγελική για να πάνε βόλτα στο δάσος. Η Αγγελική ήθελε να μαζέψει μαζί με τον αδελφό της ωραία λουλουδάκια για να τα χαρίσουν στον μπαμπά τους, όταν θα ερχόταν το απόγευμα στο σπίτι.

Πριν φθάσουν στο δάσος, μια μικρή έκπληξη τους περίμενε στο δρόμο, που έκανε τα παιδιά να ενθουσιαστούν πολύ. Συνάντησαν τον φίλο τους τον τσοπάνο, τον κύριο Παντελή, με τα προβατάκια του. Κρατούσε ένα μικρό προβατάκι στον ώμο του και πίσω του ακολουθούσαν όλα τα αρνάκια. Τα έπαιρνε να βοσκήσουν φρέσκο χορταράκι στις καταπράσινες πεδιάδες που υπήρχαν πίσω από το μικρό δάσος.   

Ο κυρ Παντελής χάρηκε πολύ που τους είδε και τους χαιρέτησε με πολύ ευγένεια. Η μαμά Σοφία ανταπέδωσε τον χαιρετισμό, ενώ τα παιδιά έτρεξαν γρήγορα κοντά του για να δουν το μικρό προβατάκι που κρατούσε στην αγκαλιά του. Η χαρά της Αγγελικής ήταν απερίγραπτη, όταν ο τσοπάνος την άφησε να χαϊδέψει το μικρό προβατάκι. Εκείνο, απολάμβανε τα χάδια της Αγγελικής και πότε πότε βέλαζε από χαρά στα φιλιά που του έδινε η μικρή του φίλη. 

-Που είναι κυρ Παντελή η μαμά του; ρώτησε με απορία η Αγγελική.

-Είναι ορφανό το προβατάκι αυτό, μικρούλα μου. Ήταν άρρωστη η μαμά του και δυο μέρες μετά τη γέννα ψόφησε.

5. Στο σπίτι του Θεού

5. Στο σπίτι του Θεού







Ημέρα χαράς



Ξημέρωσε ημέρα Κυριακή και οι καμπάνες της εκκλησίας του χωριού άρχισαν να κτυπούν χαρμόσυνα και να προσκαλούν τους χριστιανούς στο σπίτι του Θεού.

Η μαμά Σοφία ξύπνησε τα παιδιά της και άρχισαν όλοι μαζί  να ετοιμάζονται για να πάνε στην εκκλησία.

Η Αγγελική ήταν χαρούμενη γιατί θα μεταλάμβανε σήμερα τον αγαπημένο της Αδελφούλη, όπως αποκαλούσε συχνά τον αγαπημένο της Θεό και άνθρωπο Ιησού.

Από τότε που της είπε η μαμά της πως το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ, ο μικρός Χριστός, είναι ο Υιός του Θεού που έγινε άνθρωπος  σαν και μας για να τον αγαπήσουμε σαν δικό μας Αδελφό και Πατέρα, δεν έπαψε ούτε στιγμή να τον φωνάζει ο “ μικρός μου γλυκός Αδελφούλης”.  

Τον αγαπούσε πολύ, όπως τον μικρό της αδελφό Ιωσήφ, και πρόσεχε να μην κάνει κάτι άσχημο που θα τον στεναχωρήσει. Είχε γίνει τώρα πιο προσεχτική σε όσα έλεγε και έκανε.

Πολλές φορές την ημέρα ρωτούσε την μαμά της αν είχε κάνει κάτι που να πληγώσει τον μικρό της Αδελφούλη και όποτε τύχαινε να της επισημάνει κάποιο λάθος η μαμά της, με πολύ λύπη και με βουρκωμένα ματάκια της ζητούσε αμέσως συγνώμη και της υποσχόταν πως θα προσπαθούσε να μην το ξανακάνει.

4. Χριστουγεννιάτικη Μελωδία

4. Χριστουγεννιάτικη Μελωδία











Παραμονή Χριστουγέννων



Είναι παραμονή Χριστουγέννων και όλοι οι Χριστιανοί ετοιμάζονται να γιορτάσουν την πιο χαρούμενη γιορτή της χριστιανοσύνης. Το μικρό ωραίο χωριό κοντά στο δάσος, που είναι και το σπίτι της μικρής μας Αγγελικής, είναι στολισμένο με πολλά χριστουγεννιάτικα φώτα.

Έξω χιονίζει συνέχεια και όλα τα σπιτάκια έχουν αναμμένα τζάκια. Πολλοί, εξαιτίας του χιονιού, μετακινούνται με έλκηθρα. Στη μικρή πλατεία του χωριού, που είναι κάτασπρη από το χιόνι, ένα μεγάλο έλατο είναι στολισμένο με πολλά φωτάκια.

Τα παιδιά αψηφούν το κρύο και το χιόνι και τυλιγμένα με τα χοντρά ζεστά ρούχα τους, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και λένε τα κάλαντα. Άλλα πάλι παίζουν μεταξύ τους χιονοπόλεμο. Μερικά από αυτά κάνουν ωραίους χιονάνθρωπους. Τα γέλια τους αντηχούν σε όλο το μικρό χωριό που ζει έντονα αυτές τις ημέρες το πνεύμα των Χριστουγέννων. Αν και είναι πλέον σούρουπο και σε λίγο τα πρώτα αστέρια θα φωτίσουν τον χειμωνιάτικο ουρανό, αυτά δεν λένε ακόμα να σταματήσουν τα παιχνίδια τους.

Στο ζεστό σπιτάκι της Αγγελικής, η μαμά Σοφία μαζί με τη μεγάλη της κόρη Χριστίνα ετοίμασε πολλά και ωραία γλυκά. Τώρα, κουρασμένη, ήρθε να ξεκουραστεί μαζί με την Χριστίνα της στο σαλόνι του σπιτιού τους, εκεί που έχουν και το χριστουγεννιάτικο δένδρο τους. Ο μπαμπάς Βαγγέλης είναι απορροφημένος στο διάβασμα. Ένα ωραίο μυθιστόρημα γύρω από το πνεύμα των Χριστουγέννων τον έχει συναρπάσει. Δίπλα του παίζει ήσυχα και χαρούμενος με τα παιχνίδια που του αγόρασε ο μικρός του γιος Ιωσήφ.

3. Το χριστουγεννιάτικο δένδρο

3. Το χριστουγεννιάτικο δένδρο










Η χαρά της Αγγελικής



Σήμερα η Αγγελική είναι πάρα πολύ χαρούμενη. Της είπε η μαμά της πως σε λίγη ώρα θα έλθει στο σπίτι η Χριστίνα. Η Χριστίνα είναι η μεγάλη της αδελφή που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο. Την αγαπά τόσο πολύ που, όταν έμαθε πως θα έφευγε μακριά της για να πάει να σπουδάσει, για ένα μήνα περίπου ήταν πολύ στεναχωρημένη.

Η Χριστίνα λατρεύει την μικρή της αδελφούλα και την φροντίζει σαν μανούλα σε όλα.

Η Αγγελική πάλι την σέβεται σαν μεγάλη αδελφή αλλά και σαν την πιο έμπιστη της φίλη. Ότι έχει μέσα στην καρδιά της το λέει αμέσως στην αδελφούλα της την Χριστίνα. Είναι πολύ αγαπημένες αδελφούλες και αυτό κάνει τη μαμά Σοφία να χαίρεται πολύ για τις κόρες της. 

Η Αγγελική, όταν έμαθε πως έρχεται η αδελφούλα της, έτρεξε γρήγορα να μαζέψει τα ωραιότερα λουλουδάκια από τον κήπο τους, για να της τα χαρίσει. Μετά πήγε στο μικρό Ιωσήφ, που μόλις είχε ξυπνήσει και του είπε πως σε λίγο θα έρθει η Χριστίνα τους και πρέπει γρήγορα να ετοιμαστεί.

Όλο το σπίτι λες και βρισκόταν σε ένα πανηγύρι. Η μαμά Σοφία είχε φτιάξει ένα ωραίο φαγητό και το αγαπημένο κέικ της Χριστίνας. Ό μπαμπάς είχε πάει μέχρι το σταθμό του τρένου για να παραλάβει την κόρη του. Αγαπάει πολύ την κόρη του αυτή και την αποκαλεί "κρινάκι της καρδιάς μου". Τον ξεκουράζει με τους απλούς και ευγενικούς τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρεται προς όλους τους ανθρώπους.

Τα λόγια της Χριστίνας είναι πάντα γλυκά και ποτέ δεν την έχει ακούσει να μιλά άσχημα για κανένα άνθρωπο. Ακόμα και αν κάποιος της συμπεριφέρεται άσχημα ή με απρέπεια, ποτέ δεν βιάζεται να τον κατακρίνει και να τον σχολιάσει.

2. Ο παράδεισος της Αγγελικής

2. Ο παράδεισος της Αγγελικής










Το όνειρο της Αγγελικής



Η μικρή Αγγελική ήταν τόσο ενθουσιασμένη από όσα της διηγήθηκε η μαμά της για την δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου, που άργησε εκείνο το βράδυ να κοιμηθεί.

Το πρωί όταν ξύπνησε, σηκώθηκε γρήγορα από το κρεβατάκι της και έτρεξε να αγκαλιάσει τη μανούλα της και να της δώσει ένα φιλάκι. Η μαμά της την αγκάλιασε γλυκά, την φίλησε στο κεφαλάκι της και την ρώτησε αν κοιμήθηκε καλά.

-Μανούλα μου, κοιμήθηκα τόσο ωραία σήμερα στην αγκαλιά του γλυκού μας Θεού, που δεν μπορώ να σου περιγράψω την ευτυχία μου!

-Χαίρομαι γλυκιά μου αγάπη που κοιμήθηκες τόσο ωραία.

-Μανούλα μου, όσα μου είπες χθες βράδυ για τον ουρανό, τη γη και όλα όσα έφτιαξε ο Θεός μας, τα έβλεπα στον ύπνο μου. Ήταν τόσο ωραία μανούλα.

-Τι είδες μωρό μου στον ύπνο σου και είσαι τόσο χαρούμενη;

1. Η κατήχηση της μικρής Αγγελικής

1. Η κατήχηση της μικρής Αγγελικής










Η μικρή Αγγελική



Η Αγγελική είναι ένα μικρό και έξυπνο κοριτσάκι, που ζει με τους αγαπημένους της γονείς σ' ένα μικρό αλλά πολύ όμορφο χωριουδάκι στην άκρη ενός δάσους.

Της αρέσει πολύ να τρέχει μέσα στο δάσος με τις φίλες της και να παίζει μαζί τους πολλά παιχνίδια. Πιο πολύ όμως της αρέσει να μαζεύει ωραία λουλουδάκια και να τα χαρίζει στην γλυκιά της μανούλα που την αγαπά πάρα πολύ. 

Όταν έρχεται ο μπαμπάς της από τη δουλειά, τρέχει γρήγορα να μπει στην αγκαλιά του και να του δώσει δυο γλυκά φιλιά και στα δυο του μάγουλα. Τον μπαμπά της τον λατρεύει τόσο πολύ που τον φωνάζει "βασιλιά μου". Μα και εκείνος την αγαπάει τόσο πολύ, που την γεμίζει με τα φιλιά του και την φωνάζει "μικρή μου βασίλισσα".

Η Αγγελική έχει άλλα δυο αδελφάκια. Μια μεγαλύτερη αδελφή, την Χριστίνα και ένα πιο μικρό αδελφό, τον Ιωσήφ.

Η Χριστίνα είναι μια πολύ γλυκιά, όμορφη και ευγενική κοπέλα που ξέρει να δίνει χαρά σε όποιον την κάνει παρέα. Τώρα λείπει από το σπίτι γιατί πέρασε στο πανεπιστήμιο και θα μένει μέσα στην πόλη. Αγαπά πάρα πολύ τα μικρά παιδιά και θέλει να γίνει δασκάλα.

ΕΚΤΥΠΩΣΗ